Kilka słów o samym zapisie
– W polskich warunkach własną parafią jest ta, na której terenie się mieszka od przynajmniej 3 miesięcy. Proboszcz z tej parafii jest naszym duszpasterzem.
– Jeśli jesteśmy ponad 6 miesięcy poza polską parafią trzeba zarejestrować się w nowej parafii. W Wielkiej Brytanii polskie parafie są tzw. parafiami personalnymi a nie terytorialnymi.
– Naszą parafią jest ta, do której się uczęszcza przynajmniej od 3 miesięcy i w której dokonało się prostej formy rejestracji – zapisu.
– Słowo „zapisać się” można zaznaczyć w cudzysłowie, ponieważ nie od tego aktu zależy przynależność do parafii, ale od rzeczywistego włączenia się w życie kościoła. W owym „zapisaniu się” chodzi raczej o dopełnienie formalności, tak by w odpowiednich sytuacjach parafia mogła przyznać się do swego parafianina czy parafianki, tzn. żeby duszpasterz parafii mógł w razie potrzeby wystawić odpowiednie dokumenty.
Po co zapis?
– Najczęstszymi sytuacjami, w których potrzebujemy mieć pewność, że ktoś przynależy do naszej parafii są:
- chrzest dziecka
- pierwsza Komunia św. dziecka
- zaświadczenie do szkoły
- bierzmowanie
- spisanie protokołu przedmałżeńskiego, ślub
- gdy ktoś zostanie poproszony o to, by zostać ojcem/matką chrzestną
- pogrzeb
– Bez formalnego zapisu do parafii można korzystać tylko ze Mszy św. spowiedzi i namaszczenia chorych.
– Przyjęta forma zapisów do parafii daje również duszpasterzowi możliwość skontaktowania się w przypadku wystąpienia wyjątkowych sytuacji czy zdarzeń z osobami, które identyfikują się z naszą Parafią.
Jak się zapisać?
– Formularze zapisu są do pobrania na tej stronie w odpowiedniej zakładce. Wypełniony dokument należy oddać kapłanowi do rąk własnych.